Donderdag 3 oktober 2019
We begonnen de dag goed met een stevig ontbijt bij Tim Hortons. And in case you were wondering: ja, we vinden de koffie hier echt beter dan bij Starbucks. 🙂
Nadat we bij ons hotel waren uitgecheckt, mochten we de auto niet meer op hun parking laten staan en dus gingen we op zoek naar een andere parkeerplek. De parkeerplaats waar we zo terecht kwamen, lag naast een mastodont van een cruiseschip. Echt indrukwekkend eigenlijk! Saint John is blijkbaar een bekende stop voor cruiseschepen. Er lagen er wel meer, waaronder ook een schip van de Disney Cruise. Als ik me ooit in mijn leven nog eens laat verleiden tot een cruise, laat het dan een Disney Cruise zijn. 🙂
We maakten een wandeling door de straten van Saint John en kwamen zo onder andere langs het Loyalist House (het oudste huis in Saint John), de Old City Market (waar we heerlijke maple syrup proefden én kochten, de eerste souvenirs zijn binnen!), de Old Loyalist Burial Grounds en de Barbour’s General Store. We vonden Saint John echt een mooie, gezellige stad.
Bij het verlaten van de stad stopten we nog even bij Fort Howe National Historic Site. Ik weet niet meer wat de historische betekenis van deze plek was, maar het was ons vooral om het uitzicht te doen. Het was er wel best druk.
Volgende stop: de Reversing Falls. Door het grote getijdenverschil in de Bay of Fundy ontstaat hier bij laagtij een soort fenomeen waarbij er stroomversnellingen en draaikolken te zien zijn in de rivier. We hadden ons bezoek nu niet getimed om precies bij laagtij ter plekke te zijn, maar we zagen al wel dat de rivier hier best hevig kan zijn.
Toen we de brug over de Reversing Falls overstaken, zagen we daar trouwens allemaal boodschappen hangen om mensen die een einde aan hun leven willen maken een hart onder de riem te steken. Blijkbaar is deze brug een populaire plaats voor zelfmoorden. Dat was wel even slikken, ik vond het heel emotioneel om die berichten te lezen.
Voordat we Saint John (en Canada) definitief verlieten, brachten we nog een bezoek aan de Carleton Martello Tower National Historic Site. Een Martello tower is een vrij simpele verdedigingstoren die in de 19de eeuw vaak door de Britten gebouwd werd. Deze specifieke toren dateert van de oorlog van 1812. Helaas konden we de toren zelf niet bezoeken wegens restauratiewerken, maar we konden wel in het museum kijken en ze speelden ook een nogal bijzondere film over de geschiedenis van de Martello tower. De film was óf gericht op kinderen óf geschreven door iemand met veel energie, maar duidelijk was het wel. 🙂
We reden verder naar de grens met de Verenigde Staten en waren van plan om onderweg ergens te stoppen om iets te eten, maar dat bleek nog niet zo simpel te zijn. Langs de autostrade was alleszins niets te vinden. We zijn een paar keer lukraak een afrit afgereden om een restaurantje te zoeken, maar we hadden nergens geluk. Uiteindelijk zijn we net voor de grens in een McDonald’s beland. We wilden het maar niet riskeren om te wachten tot na de grensovergang, want je weet toch nooit hoe lang dat duurt. Nu is een reis naar Noord-Amerika sowieso niet compleet zonder minstens één bezoek aan de McD’s, toch? 😉 Naast sla en frieten kon je hier trouwens ook poutine krijgen bij jouw menu.
Eén tip voor de grensovergang: trek geen foto’s met je gsm of je krijgt naar je voeten. 😉
Verder verliep de grensovergang vlot. Omdat we geen inwoner van Canada of de Verenigde Staten waren, moesten we wel even uitstappen om een paar vragen te beantwoorden en onze vingerafdrukken en foto te laten nemen, maar we hadden eigenlijk best een leuk gesprek met de douanier. Het voelde meteen goed en vertrouwd om weer in de Verenigde Staten te zijn. We mogen er ook weer een uur bijtellen, want het is hier weer een uur vroeger.
We kozen ervoor om niet via de snelste weg naar Acadia National Park te rijden, in de hoop dat het zo iets aangenamer rijden was en dat we nog iets zouden zien onderweg.
Rond half 6 waren we in ons hotel. We hadden een klein huisje gehuurd net voor Mount Desert Island, het eiland dat voor het grootste deel in beslag wordt genomen door Acadia National Park, en met klein bedoel ik dan ook echt wel klein. Maar het had alles wat we nodig hadden.
We besloten om eerst nog even het park in te rijden en daar begaven we ons direct naar de top van Cadillac Mountain. Van hieruit hadden we een mooi uitzicht over de omgeving, over de Atlantische Oceaan, de verschillende eilandjes en het dorpje Bar Harbor.
We gingen eten bij Smokey’s BBQ & Lobster. Het zag er een beetje louche uit, maar het eten was er wel lekker. Ze verkochten er ook Moxie, wat de officiële drank is van de staat Maine, en die wou ik uiteraard wel eens proeven. Moxie is een frisdrank en onze ober omschreef dit als een mislukte mix van Coca Cola en Dr. Pepper. Het was inderdaad niet zo lekker… 😉
