Maandag 25 april 2016
Hoera, we zijn weer in Amerika!
Gisteren (de dag voor vertrek) kregen we opeens te horen dat onze eerste vlucht van Brussel naar Frankfurt was afgelast en dat we waren overgeboekt naar een vlucht van drie uur later. Hierdoor hadden we nog maar 20 minuten overstaptijd voor onze volgende vlucht naar San Francisco. Onmogelijk dus! Tony heeft nog wat rondgebeld en uiteindelijk werd ook onze tweede vlucht overgeboekt naar een later tijdstip. Het voordeel was wel dat we nu pas om 4 uur ’s nachts moesten opstaan in plaats van om 1 uur; het nadeel was dat we dan ook drie uur later in San Francisco gingen aankomen.
In Zaventem verliep alles best wel vlot. Toen we bij de witte tenten aankwamen waar de eerste controle plaats vond (naar aanleiding van de aanslagen op Zaventem van een maand geleden), ging er net een nieuwe tent open en de militairen stuurden ons meteen daarnaartoe. Hierdoor hebben we een lange wachtrij omzeild. Verder ging ook alles vlot vooruit. Nadat we onze bagage hadden ingecheckt, zijn we meteen door de security check heen gelopen. Daar voelde ik me toch veiliger bij, gezien de gebeurtenissen van een maand geleden. We hadden nog tijd voor een ontbijtje en toen was het al bijna tijd om het vliegtuig richting Frankfurt te boarden.
In Frankfurt hadden we drie uur overstaptijd. Ze waren hier veel strenger dan in Brussel. Eerst kregen we een heleboel vragen over onze reis, wie onze koffers had ingepakt, of we onze handbagage ooit uit het oog waren verloren. Ik kreeg zelfs de vraag waar ik werkte. Tony werd nog gefouilleerd en mijn handbagage werd open gedaan.
De vlucht naar San Francisco verliep goed, met een beetje turbulentie hier en daar. Alleen hadden we op dit vliegtuig geen individuele schermen, wat we op onze oorspronkelijke vlucht wel gehad zouden hebben en dat was wel jammer. Je kan daar namelijk zelf je films op kiezen. Ze vertoonden wel films op een grote tv. Na een paar films, een beetje muziek luisteren, wat lezen, wat proberen slapen en een paar maaltijden later landden we in San Francisco. Die 10,5 uur vliegen waren nog best vlot vooruit gegaan.
Het duurde even voordat we door de douane heen waren en toen we bij de bagageband aankwamen, stonden onze koffers al op ons te wachten. We namen de airbus naar de car rental waar Tony nog voor een upgrade zorgde. Voor $10 per dag meer (met daar nog wat extra verzekeringen bij inbegrepen) rijden we nu rond met een Ford Explorer. Een groot ding. Je moet er bijna inklimmen en ik weet nog niet of ik er zelf mee durf te rijden. Tony vond het voorlopig echter niet erg om alleen te rijden.
We hadden voor vannacht een hotel in Gilroy geboekt, op een uurtje rijden van de luchthaven. Normaal zouden we immers al om 13 uur plaatselijke tijd landen en zo zaten we al meteen een uur in de goede richting. Nu waren we dus drie uur later en stond er ook nog eens een behoorlijke file. Het was al na 19 uur toen we in het hotel aankwamen. We zijn nog een hapje gaan eten bij de buren (typisch Amerikaanse kost: meatloaf en fried chicken) en iets na 21 uur lagen we in ons bed. In België was het dan al 6 uur in de ochtend en we waren ondertussen al meer dan 26 uur wakker. Gelukkig hadden we een zalig kingsize bed en duurde het niet lang voor we de slaap vatten.