Woensdag 4 mei 2016
Ondertussen zitten we alweer een staat verder: we zitten nu in Utah (The Beehive State).
Maar de dag begon nog in Arizona. We brachten vanochtend een bezoek aan de Lower Antelope Canyon. Van thuis uit hadden we ons al opgegeven voor de tour van 10 uur; je kan deze canyon immers enkel met een gids bezoeken. Antelope Canyon is een slotcanyon, zoals er wel meer voorkomen in dit deel van het land. De canyon bestaat uit twee delen die je afzonderlijk kan bezoeken: lower en upper antelope canyon. Volgens onze gids is het verschil als volgt: “the price in upper is upper en in lower lower”. Of er ook een verschil is in schoonheid, weten we niet. Wij beperkten ons tot de lower canyon.
Als je in groep de korte wandeling naar het beginpunt van de canyon maakt, kan je je moeilijk voorstellen wat voor natuurpracht daar net onder de grond verscholen ligt. Via een aantal stalen ladders daal je de kloof in en dan ontvouwt het schouwspel zich.
De canyon was dus zeker wel mooi, maar toch heb ik er niet echt van genoten. Je vliegt er nogal snel doorheen omdat de volgende groep je op de hielen zit. Omdat Antelope Canyon op Indiaans grondgebied ligt, is de nationale parkenpas niet geldig en moet je er dus apart voor betalen en dat was best wel prijzig. Persoonlijk vond ik het het geld niet helemaal waard, maar ik weet van veel mensen dat zij er wel heel enthousiast over zijn.
Als je na de wandeling door de kloof weer buiten staat en even terug kijkt naar waar je net bent uitgeklommen, kan je moeilijk geloven dat zich daaronder zo’n lange, diepe canyon bevindt.
Hierna reden we verder en passeerden we de staatsgrens met Utah. We staken echter meteen terug de grens over want het grondgebied van Monument Valley ligt grotendeels in Arizona.
Ook dit ligt op Indiaans grondgebied en je moet er dus ook apart voor betalen, maar $20 per auto vind ik nog een heel schappelijke prijs en Monument Valley was écht prachtig!
Ik kan moeilijk beschrijven wat voor ervaring het is om door deze omgeving te rijden, met die enorme mesas en buttes die uit het landschap oprijzen, maar we hebben er enorm van genoten. Hopelijk geven de foto’s dit een beetje weer.
Na dit bezoek reden we verder door naar het dorpje Mexican Hat, waar we gingen overnachten. Ons hotel was niet één van de beste van de reis, maar het lag wel op een prachtige locatie met aan de ene kant een hoge rotswand en aan de andere kant een rivier.
We hebben gegeten bij The Swinging Steak, een restaurant waar ze op een heen en weer wiegend barbecuerooster vlees bakken. Je krijgt er een toast met lookboter bij, bonen en een lekker slaatje. Het vlees was heel goed gebakken. Vooral Tony vond het hier echt lekker.
Daarna hebben we met een drankje lekker buiten gezeten voor ons hotel met zicht op de rivier tot het echt heel donker werd en dan konden we nog genieten van een prachtige sterrenhemel.
