Woensdag 30 april 2014
Vandaag verkenden we Amish Country in de omgeving van Lancaster, Pennsylvania. In deze streek wonen veel Amish, een conservatieve streng gelovige gemeenschap die zich zo veel mogelijk van de moderne wereld tracht af te scheiden door een zo eenvoudig mogelijk leven te leiden. Zo dragen de Amish eenvoudige traditionele klederdracht, rijden ze niet met auto’s en gebruiken ze zo weinig mogelijk elektriciteit.
Helaas heeft het de hele dag geregend, wat de ervaring toch wel wat minder maakte.
We begonnen ’s ochtends met het bezoeken van een aantal winkels waar de Amish zelfgemaakte producten verkopen aan toeristen. We hadden gisteren in het restaurant een aantal adresjes doorgekregen. We moesten ons wel haasten want we werden blijkbaar achtervolgd door een bus gepensioneerden waardoor het plots heel druk werd in de kleine winkeltjes.
Onderweg kwamen we een aantal keer een horse and buggy tegen, het typische vervoermiddel van de Amish, zo van die zwarte koetsjes die door een paard worden voortgetrokken.
Hierna zetten we koers naar Kitchen Kettle Village. Daar vind je allerlei winkeltjes waar lekkere homemade koeken, taarten en allerlei jams en jelly’s verkocht worden. We hebben er even rond gekeken, maar veel winkels waren gesloten (mogelijk door het slechte weer) en het was er bovendien ook erg toeristisch. We hebben wel een aantal heel lekkere koeken gekocht die daar door Amish meisjes gemaakt werden. In het midden van de winkel was een open bakkerij waar je ze kon zien bakken, maar er hingen wel overal plakkaten dat je geen foto’s mocht nemen (de Amish wensen niet gefotografeerd te worden, vandaar dat er ook geen foto’s van hen in dit reisverslag staan). Dit gaf toch een beetje een voyeuristisch gevoel, alsof je naar één of andere attractie in de zoo staat te kijken. Ik voelde me hier wat ongemakkelijk bij.
We hebben ook een rit gedaan met een grote buggy die door twee paarden werd voortgetrokken (volgens de chauffeur de limousine van de buggy‘s). De buggy werd bestuurd door een Amish man die ons wat meer vertelde over de omgeving en over zijn volk, maar we hielden er toch geen positief gevoel aan over. Door de regen konden we niet veel zien van de omgeving, dus erg leuk was dat al niet, en we kregen ook de indruk dat onze gids zich als doel had gesteld om de Amish in een zo positief mogelijk daglicht voor te stellen, terwijl dat helemaal niet nodig was voor ons. Het is niet dat we een slecht beeld hadden van de Amish en hun manier van leven of zo. We waren gewoon oprecht geïnteresseerd in hoe de Amish precies leefden en we kregen nooit echt een duidelijk antwoord op onze vragen. Heel veel hebben we dan ook niet geleerd van deze rit. We hadden ondertussen al wel door dat de omgeving hier heel toeristisch is. Een authentieke ervaring gingen we hier niet op doen. Daarvoor zou je eigenlijk bij de mensen thuis over de vloer moeten komen en welk gezin wilt er nu dagelijks tientallen toeristen ontvangen (bovendien zou het dan ook weer te toeristisch worden en daardoor mogelijks weer niet authentiek, een moeilijke opgave dus).
We reden verder door het gebied op zoek naar covered bridges (ook wel kissing bridges genoemd omdat je van buitenaf niet zichtbaar bent waardoor de brug een goede plek zou zijn om iemand stiekem te kussen), maar door het slechte weer waren we dit al snel beu.
Op een bepaald moment kwamen we langs de kant van de weg een diner tegen en het leek ons leuk om hier een hapje te eten (het was ondertussen ook alweer 13u30).
Dit was echt een leuke plek. Het zag er vanbinnen net zo uit als die typische diners uit de films en elke tafel had zijn eigen jukebox.
Na het eten reden we verder naar het Amish Farm And House. In dit huis hebben vroeger nog Amish families gewoond, maar nu is het een museum. We kregen eerst een rondleiding in het huis waar we allerlei zaken bijleerden over de Amish en hun levensstijl. Dit was echt enorm interessant! Ik heb hier allerlei dingen bijgeleerd die ik nog niet wist. We kregen hier eigenlijk de antwoorden op onze vragen van deze ochtend. Daarna mochten we op eigen houtje rondlopen op de farm. Het duurde niet lang voor we er helemaal alleen waren omdat de andere toeristen al snel waren gevlucht voor de regen. Er was ook niet echt nog een wandelpad te onderscheiden; alles stond onder water. Bij de ergste regen schuilden we even in een schuur met geitjes die we eten mochten geven. We vonden het niet erg om hier even te moeten blijven.
We bezochten ook een one-room-schoolhouse dat hier gebouwd is om te laten zien hoe de Amish naar school gaan. We dachten dat we helemaal alleen waren op de farm tot we een schuur binnen liepen waar een man aan houtbewerking zat te doen. Die hadden we daar totaal niet verwacht. Hij maakte echt heel mooie figuren uit hout. We hebben nog een tijdje met hem staan praten.
Ondertussen begon het al laat te worden en we moesten nog anderhalf uur rijden naar onze B&B in Gettysburg. Het was ongeveer 19u30 toen we daar aankwamen. Dit was onze eerste keer in een Bed & Breakfast en blijkbaar had je hier geen receptie zoals je die in andere hotels wel hebt. Er was een mevrouw speciaal blijven wachten tot wij aankwamen. Ze was heel vriendelijk en we voelden ons direct welkom. We hadden geen honger meer dus hebben we de rest van de avond op het gemak in de B&B doorgebracht met een drankje.
