Zondag 4 mei 2014
De eerste bestemming van de dag was het Washington Monument, een 169 meter hoge obelisk die werd opgericht ter ere van president George Washington. Normaal kan je met een lift naar boven gaan voor een uitzicht over de stad, maar door een aardbeving die in 2011 heeft plaats gevonden, is de obelisk beschadigd geraakt en dus gesloten voor publiek. De reparaties, die 15 miljoen dollar gekost zouden hebben, hebben bijna 3 jaar geduurd, maar op 12 mei 2014 zou de obelisk weer openen, 3 dagen nadat wij Washington D.C. verlaten…
Het Washington Monument ligt niet ver van het Witte Huis vandaan. Daar wandelden we dus ook even naartoe zodat we de woning van de president nu ook eens van de andere kant konden bekijken. Tot hiertoe waren we er altijd via het noorden gepasseerd.
Tussen het Washington Monument (nummer 2 op onderstaande kaart) en het Capitool (dat we morgen bezoeken, nummer 1) ligt de National Mall, een gebied met veel groen en verschillende musea. Deze musea behoren tot het Smithsonian Institution en zijn allemaal gratis toegankelijk. Ten westen van het Washington Monument en rond het Tidal Basin bevinden zich allerlei monumenten ter herinnering aan verschillende presidenten en oorlogen.
Wij brachten een bezoek aan het National Museum of American History. In dit museum wordt de geschiedenis van de Verenigde Staten belicht, met verschillende tentoonstellingen, waarvan The Price of Freedom, over de oorlogen waarin de Amerikanen hebben mee gevochten, misschien wel de meest interessante is. Het museumstuk waar de Amerikanen het trotst op zijn, is de originele vlag die in 1812 boven Fort McHenry wapperde en die Francis Scott Key inspireerde tot het componeren van het nationale volkslied. Deze vlag bevindt zich achter glas, wordt continu bewaakt en je mag er geen foto’s van nemen. We hebben ons in dit museum toch een paar uur vermaakt.
Daarna hadden we onze portie museum wel gehad voor vandaag en in de namiddag hebben we de memorials rond het Tidal Basin bezocht, te beginnen met het World War II Memorial.
Het Lincoln Memorial is misschien wel het bekendste monument van Washington D.C. Het is dan ook zeer indrukwekkend.
Dit monument eert Abraham Lincoln, die president was ten tijde van de Amerikaanse Burgeroorlog. We kwamen hem reeds tegen in Gettysburg en ook hier staat zijn Gettysburg Address in één van de wanden gebeiteld. Het beeld zelf is 5,8 meter hoog en staat op een 3 meter hoge sokkel. Best indrukwekkend dus.
Vanaf de trappen van het Lincoln Memorial heb je een mooi zicht op de Reflecting Pool, met daarachter het World War II Memorial en het Washington Monument. Nog verder bevindt zich het Capitool, maar die zit verstopt achter het Washington Monument.
Op de trappen van het Lincoln Memorial heeft Martin Luther King, Jr. overigens zijn bekende “I Have a Dream” toespraak gehouden.
Het volgende indrukwekkende monument was het Vietnam Veterans Memorial. Op een zwarte granieten muur van in totaal 150 meter lang staan de namen van zo’n 58.000 gesneuvelde en vermiste soldaten die tijdens de Vietnamoorlog in dienst waren.
Verder zagen we het Korean War Veterans Memorial, …
… en het Martin Luther King, Jr. Memorial. We liepen nu langs de oever van het Tidal Basin en het viel op dat hier opeens een pak minder toeristen waren.
Van hieruit hadden we ook een mooi zicht op het Thomas Jefferson Memorial aan de overkant van het meer.
Het Franklin Delano Roosevelt Memorial is een groot monument vol symboliek. Het monument omvat vier openluchtkamers voor de vier termijnen dat FDR president was. Doorheen het monument bevinden zich watervallen, die strak en ordelijk beginnen maar steeds chaotischer worden. Op het einde van het monument stort het water zich op de rotsen. Het water staat symbool voor de vrede die tijdens de regeringsperiode van FDR met het uitbreken van Wereldoorlog II steeds verder zoek was. Roosevelt heeft het einde van de oorlog zelf niet meer meegemaakt. Dit monument maakte op mij het meeste indruk.
Als laatste bezochten we het Thomas Jefferson Memorial, ter ere van, uiteraard, president Thomas Jefferson.
Aan de overkant van het meer zagen we de stad liggen en het Washington Monument, een mooi plaatje.
Hieronder een aantal foto’s van de plaatselijke inwoners.
’s Avonds zijn we weer in Old Ebbitt Grill gaan eten. We waren hier nu later dan de vorige keer en er was geen tafel meer vrij, maar we konden ons wel aan de bar zetten. We hebben weer heerlijk gegeten.
