Donderdag 19 mei 2016
Dit berichtje komt alweer uit België. We zijn ondertussen veilig thuis aangekomen, maar we hebben er wel een lange reisdag opzitten. Omdat we woensdagavond nog bij de Cheesecake Factory lekker zijn gaan eten en we nadien geen zin meer hadden om de koffers in orde te brengen, zijn we donderdagochtend om half 7 opgestaan om alles weer deftig in te pakken. We kregen gelukkig alles in de koffers en later op het vliegveld bleek ook dat ze niet te zwaar waren. Gelukkig maar, want daar hadden we een beetje schrik voor. Toch altijd even spannend met alle souvenirs die je onderweg oppikt.
Het is nu 17 uur in België (vrijdagavond), maar naar ons gevoel is het 9 uur ’s ochtends en we hebben de nacht dus op het vliegtuig doorgebracht. Ik heb wel wat kunnen slapen, maar Tony eigenlijk niet dus hij is nu wel heel moe. Daarnet kreeg ik ook even mijn klop, maar ik wil toch per se niet te vroeg gaan slapen, zodat ik me snel terug aanpas aan het nieuwe uur want maandag moet ik natuurlijk om 8 uur weer gewoon gaan werken en dan wil ik toch echt geen jetlag meer hebben.
Tijdens de eerste vlucht (van San Francisco naar Londen) hebben we heel hevige turbulentie gehad. Ik had het nog nooit zo erg meegemaakt. De crew kwam net rond met drankjes en ze zijn moeten stoppen omdat het gewoon niet ging. Mijn cola werd ook bijna uit mijn glas geschud. Ik heb op geen enkel moment schrik gehad hoor, de piloot stelt je wel gerust. Verder is alles goed verlopen. Bij het opstijgen had ik nog een mooi zicht op het prachtige landschap van Californië, met zijn kust, bergen en vlakke landbouwvelden.
Toen we in Brussel aankwamen, stonden de ouders van Tony ons al op te wachten om ons naar huis te brengen waar we eindelijk, na 3,5 week, onze katjes weer terug zagen. Die vooral blij waren ons te zien omdat ze dachten dat ze eten gingen krijgen…
