Donderdag 24 april 2014
De dag begon weer goed met een traditioneel Amerikaans ontbijt in onze inmiddels welbekende Theatre Row Diner.
Na het ontbijt werden we aan City Hall verwacht voor een rondleiding. Deze rondleidingen zijn gratis, maar je moet wel op voorhand reserveren. Het was weer een leuke ervaring. Onze gids wist veel interessante dingen te vertellen over het stadhuis en over New York City in het algemeen, en het is ook gewoon een prachtig gebouw; vooral de details in de koepel en de kleuren in de Governor’s Room vond ik erg mooi (men heeft getracht om de originele blauwgroene kleur uit de vroege 19de eeuw zoveel mogelijk na te bootsen).
Toen we weer buiten stonden, liepen we nog een beetje rond in de omgeving.
Zo kwamen we ook bij St. Paul’s Chapel terecht. Dit kleine kerkje deed dienst als rustplaats en toevluchtsoord voor de reddingswerkers na 9/11. Binnen in de kerk was er een kleine tentoonstelling over 9/11. Je kan zien dat het de Amerikanen nog steeds heel erg aangrijpt. Achter de kerk ligt een oud kerkhof met graven die terug gaan tot de 18de eeuw. Ik blijf het speciaal vinden om die oude kerkhofjes hier terug te vinden, omringd door zulke hoge wolkenkrabbers.
’s Middags hebben we voor het eerst gegeten in een Burger King. Op zich niet zo verschillend van McDonald’s, vond ik.
Na de lunch brachten we een bezoek aan het 9/11 Tribute Center (ook met de NY Pass). Hier vind je verhalen, foto’s en voorwerpen van die dag en de periode nadien. Ik moet zeggen dat de Amerikanen er wel goed in slagen om dit heel aangrijpend te maken. Toen ik in 2001 als 17-jarige het nieuws op tv zag, vond ik het natuurlijk wel erg maar emotioneel deed het me niet zo veel. Het was een beetje de ver-van-mijn-bedshow. Maar toen ik in het Tribute Center geconfronteerd werd met die beelden en die verhalen (zeker de laatste woorden van een man die vanuit het vliegtuig naar zijn vrouw belde om afscheid te nemen toen hij wist dat hij het waarschijnlijk niet zou overleven), werd ik zelf even emotioneel. Ik had nooit verwacht dat dit zoveel indruk op me zou maken.
Uiteraard brachten we ook een bezoek aan het Memorial zelf. Ook dit gaf best een aangrijpend gevoel.
Toen we hier klaar waren, hadden we eigenlijk alles gedaan wat op onze planning stond voor New York City. We overlegden even hoe we onze laatste uren in de stad zouden doorbrengen. In de metro hadden we in een krantje gelezen dat er vandaag een pop-up cat café zou openen en het leek ons wel leuk om daar eens een kijkje te gaan nemen, maar toen we uit de metro stapten, zagen we deze rij:
Eigenlijk hadden we dat wel kunnen verwachten in New York…
Dat ging ‘m dus niet worden. Ik wou op zich nog wel even terug naar Central Park, maar omdat ik het grootste deel van de planning in elkaar had gestoken, liet ik Tony beslissen wat hij nog graag wilde doen. Met de NY Pass hadden we ook gratis toegang tot Discovery Times Square, een soort museum met wisselende tentoonstellingen, en één van de tentoonstellingen op dat moment was Body Worlds (bij ons bekend als Körperwelten). Hier wilde Tony wel naartoe dus stapten we terug de metro op richting Times Square. Body Worlds was wel de moeite (er was zelfs een volledig paard te zien) en een leerzame anderhalf uur later stonden we weer buiten.
Eigenlijk stond er voor mij toch nog één ding op het verlanglijstje: een cosmopolitan drinken in New York City (voor wie het niet weet: it’s a Sex and the City thing)! Voor ons laatste avondmaal in de stad trokken we naar Virgil’s Real BBQ vlakbij Times Square, echt een aanrader. Omdat er nog geen tafel vrij was, dronken we eerst beneden een aperitiefje aan de bar (voor mij dus een cosmopolitan). Nadien werden we naar onze tafel op het eerste verdiep gebracht en daar bestelde ik opnieuw een cosmopolitan, maar deze vond ik echt niet lekker. Hij smaakte veel bitterder dan de vorige cocktail. Toen ik dit aan de ober meldde, kreeg ik een nieuwe cosmopolitan, maar opnieuw was deze zo bitter dat ik er maar één slokje van dronk. Ik lustte het gewoon echt niet. Nu durfde ik niet nog eens te klagen, maar Tony heeft de ober er toch opnieuw bijgehaald en bleek dat die nieuwe drankjes van de bar op het eerste verdiep kwamen en dus door iemand anders gemaakt waren. Waarschijnlijk zijn er verschillende manieren om deze cocktail te bereiden, maar ik vond het gewoon echt niet lekker. De ober is dan speciaal voor mij beneden een nieuwe cosmopolitan gaan halen, die wel weer superlekker was.
Toen we na het eten beneden aan de bar nog iets gingen drinken om onze laatste avond in New York feestelijk af te sluiten, riep de bartender toen hij ons zag aankomen meteen: “ah cosmopolitan girl”!
En zo eindigde ons verblijf in The Big Apple. De New York Pass bleek een goede investering te zijn geweest, ik schat dat we toch een 150 dollar hebben uitgespaard met ons twee (ondertussen lijkt de prijs van deze pas wel serieus te zijn gestegen, dus ik weet niet of het nu nog zo voordelig zou zijn).
We gingen terug naar Yotel voor onze laatste nacht in de stad. Morgen gaan we onze auto ophalen en verlaten we New York City om aan onze weeklange road trip te beginnen.
