Dinsdag 1 maart 2011
In de oorspronkelijke planning hadden we vandaag een vrije dag, maar omdat het zo snel na de Egyptische Revolutie nog niet echt de moment was om zonder gids te gaan rondlopen in Caïro, hadden we een excursie naar de oud-Egyptische stad Memphis bijgeboekt. In het Oude Rijk was dit de hoofdstad van Egypte. Tegenwoordig is er van het oorspronkelijke Memphis praktisch niets meer terug te vinden.
De belangrijkste bezienswaardigheid in Memphis is een imposant beeld van farao Ramses II. Dit beeld is maar liefst 10 meter lang en weegt 80 ton. Oorspronkelijk zou het zelfs 15 meter lang zijn geweest (het is nu bij de knieën afgebroken).
In de tuin van het museum waar dit beeld te vinden is, zijn nog enkele andere beelden te bezichtigen, waaronder een 4 meter hoge en 8 meter lange sfinx.
Niet ver van dit museum ligt de dodenstad Sakkara met de trappiramide van Djoser. Deze piramide werd in 2700 voor Christus gebouwd en zou het eerste gebouw zijn dat volledig in steen werd opgetrokken. Deze piramide is dus ouder dan de piramiden van Gizeh.
Het graf zou oorspronkelijk als een mastaba (rechthoekig graf) zijn begonnen, waarna steeds kleinere trappen werden toegevoegd. Deze trappiramide is dus eigenlijk de eerste piramide.
Ook bij deze uitstap viel weer op dat wij hier de enige toeristen waren.
Op de terugweg naar Caïro stopten we even bij een werkplaats waar tapijten werden geweven. We merkten dat we zo van die tussenstops wel vaker maakten deze reis. Zo waren we gisteren ergens gestopt waar we een demonstratie kregen over het maken van papyrus. Nu was dat op zich wel interessant en we kregen er ook een lekker tasje thee bij, maar nadien voelden we ons toch een beetje gepusht om iets te kopen. Dat hebben we ook gedaan en ook al ben ik heel blij met mijn souvenir, het gaf toch een beetje een wrang gevoel omdat we ons zo verplicht voelden. Een tapijt hebben we trouwens niet gekocht. Je kan dus ook gerust nee zeggen. 😉
Het bezoek aan de tapijtweverij voelde ook heel dubbel aan. Er waren een aantal meisjes aan het werk die volgens ons toch eerder op de schoolbanken hadden moeten zitten.
Na de lunch bezochten we nog twee bekende plaatsen in de stad. De eerste was de prachtige Mohammed Ali Moskee.
Om de moskee binnen te gaan, moet je je schoenen uitdoen en uit respect had onze vrouwelijke gids mijn sjaal bij mij als hoofddoek omgedaan. Dat stond eigenlijk nog niet slecht.
De moskee is gebouwd op de top van de citadel van Caïro. Van hieruit heb je een prachtig uitzicht over de stad.
We eindigden deze dag met een bezoek aan de Khan El-Khalili Bazaar, een drukke plek met allerlei winkeltjes. De drukte kwam vooral van de Egyptenaren zelf, want ook hier waren we weer de enige toeristen. Heel leuk waren de verkopers die ons ontvingen met de woorden “Welcome to New Egypt” en “Tourists, I forgot what you looked like”.
En zo zaten onze twee dagen in Caïro er alweer op. Wat ons vooral opviel aan deze stad, was het chaotische verkeer. Er lijken helemaal geen verkeersregels te zijn, behalve dan dat je zo vaak mogelijk moet claxonneren. Op onderstaande foto zie je dat de witte lijnen er enkel voor de show staan. Zo reden er wel vijf rijen auto’s op een baan met drie rijvakken. Voetgangers liepen ook gewoon tussen de auto’s heen als ze de straat wilden oversteken. Het zag er soms echt gevaarlijk uit.
