Zondag 6 maart 2011
Tijdens de nacht meerden we aan in Luxor. Na Memphis was deze plek, onder de naam Thebe, hoofdstad van het Oude Egypte. Hier zijn dan ook veel bezienswaardigheden te vinden. Voor vandaag stond een bezoek aan de westelijke oever van de Nijl op de planning. De westelijke oever wordt gezien als het dodenrijk en de oostelijke oever als het rijk der levenden. Volgens de oude Egyptenaren sterft de zon namelijk in het westen om vervolgens in het oosten weer herboren te worden. Op de westoever werden dan ook de farao’s en adellijke families begraven.
De cruiseschepen die in Luxor aanmeren, liggen allemaal naast elkaar, zoals je kan zien op onderstaande foto. Om aan wal te komen, moesten we dan ook door de andere (vaak lege) schepen heen lopen. Je was dus wel even onderweg om aan land te geraken.
Eerst brachten we een bezoek aan de tempel van Hatsjepsoet. Hatsjepsoet was één van de weinige vrouwelijke farao’s. Haar graftempel bestaat uit verschillende terrassen. Het was prachtig om te zien, zeker met die indrukwekkende bergwand achter de tempel.
Vervolgens kwamen we bij het Dal der Koningen. Hier liggen allerlei graftombes waar onder meer farao’s werden begraven. We bezochten een aantal van die graftombes, waaronder het graf van Toetanchamon. We mochten binnen geen foto’s trekken, maar de graftomben waren prachtig versierd met allerlei wand- en plafondschilderingen in verschillende kleuren. Ik wist voor deze reis echt niet dat de Egyptenaren zoveel kleur gebruikten. Het was heel mooi om te zien. De meeste mummies lagen echter in het Egyptisch Museum in Caïro.
Het graf van Toetanchamon is trouwens vooral bekend omdat het in tegenstelling tot veel andere graven nog niet geplunderd was toen men het ontdekte. Omdat er een andere graftombe boven lag, werd het waarschijnlijk over het hoofd gezien door grafrovers. Het graf zelf is echter maar klein en minder rijkelijk versierd dan andere tombes in de vallei.
Naast het Dal der Koningen brachten we ook een bezoek aan het Dal der Koninginnen. Hier liggen naast koninginnen ook prinsen en prinsessen begraven. Deze graven zijn kleiner en eenvoudiger dan de koningsgraven. Hier waren we trouwens echt helemaal alleen.
Als laatste hielden we halt bij de kolossen van Memnon. Deze beelden stonden oorspronkelijk voor de dodentempel van Amenhotep III, maar de tempel is er niet meer. De beelden zijn een 18 meter hoog. Let maar op de ‘kleine’ mensen op onderstaande foto en dan vraag je je toch af hoe die oude Egyptenaren erin slaagden om dergelijke indrukwekkende constructies op te zetten.
Op de weg terug hadden we nog een mooi zicht op ons schip.
Een leuk detail aan het verblijf op ons schip was dat we elke keer een andere handdoekenfiguur aantroffen op ons bed als de kuisploeg langs was geweest. Er zaten een aantal heel leuke bij. Het was alleen even verschieten toen we plots een vreemde man op ons bed aantroffen met de kleren van Tony aan (dit is geen grap, ik verschoot echt).
’s Avonds konden we nog eens genieten van een prachtige zonsondergang boven Luxor.
Deze avond hadden we ook een extra uitstap bij geboekt: een sound and light show bij de tempel van Karnak. De tempel stond voor de volgende dag op de planning, maar vanavond kregen we al een sneakpreview met klank- en lichtspel. Op zich wel leuk om eens mee te maken, maar eigenlijk was dit vooral een heel commerciële bedoening die naar mijn mening een beetje afbreuk deed aan de pracht van deze eeuwenoude tempel. Deze plek was voor de Oude Egyptenaren heilig en dan voelt het een beetje raar dat er nu zo’n circus van wordt gemaakt. Maar dat is mijn mening maar natuurlijk.
Na dit schouwspel werden we in de bar van het schip nog getrakteerd op een buikdans en een traditionele Egyptische dans (een danser met een soort rok die heel breed uitzwaait). Een volle, maar leuke dag.
