Maandag 19 maart 2018
Doi Inthanon National Park ligt op twee uur rijden van Chiang Mai en is dus ideaal om als dagtrip te bezoeken. Via het hotel hadden we voor vandaag een excursie geboekt.
Als eerste gingen we naar het hoogste punt van Thailand. De berg Doi Inthanon is 2.565 meter hoog en het is hier dus een pak koeler (lees: aangenamer) dan in de rest van Thailand. Tijdens de korte wandeling naar het hoogste punt, stopte onze gids regelmatig om extra uitleg te geven (al kregen we de indruk dat hij gewoon even op adem wou komen). Hij wou op een bepaald moment ook een panoramafoto maken van elk koppel met hun smartphone (de bedoeling was dat je dan achter hem doorliep waardoor je twee keer op de foto staat, daar was hij echt erg enthousiast over, alsof hij dit had uitgevonden), maar wij hadden onze gsm niet bij omdat hij had aangeraden om alles in de auto te laten liggen, ik had enkel mijn fototoestel bij. Toen we hier klaar waren, vroeg hij of we nog extra wilden wandelen en aangezien we nog maar een paar meter hadden afgelegd, wilde iedereen dat wel. Dat had hij precies niet verwacht. 😀 Onze gids bleef zitten terwijl wij de Ang Ka Luang Nature Trail van 400 meter wandelden.
Toen we tijdens de rit naar het park even stopten voor een toiletpauze, had ik aan onze gids gevraagd of ik niet al best mijn wandelschoenen zou aandoen. Tijdens de olifantenexcursie van twee dagen geleden, hadden wij onze sport/wandelschoenen aan terwijl alle anderen op slippers liepen en omdat we in het water en in de modder gingen, waren die slippers eigenlijk veel praktischer. Ik dacht dus slim te zijn door nu de dag op mijn slippers te beginnen, maar ik had mijn wandelschoenen wel bij. De gids zei dat wandelschoenen absoluut niet nodig waren want we gingen toch niet meteen wandelen. Nu is 400 meter niet ver, maar omdat we regelmatig trapjes moesten nemen, had ik het toch wel praktischer gevonden als ik goede schoenen had aangehad. Mijn schoenkeuze in Thailand kan duidelijk beter. 😀
We reden verder naar de Royal Twin Pagodas, die gebouwd zijn voor de koning en de koningin. Onze gids gaf eerst wat uitleg en nadien konden we zelf rondkijken. Erg veel tijd hadden we niet, maar we hadden wel het gevoel dat we alles gezien hebben. We liepen beide pagodas binnen, genoten even van het uitzicht en maakten een rondje door de mooie tuin. Als je Doi Inthanon National Park op internet opzoekt, krijg je vaak mooie foto’s van de Royal Twin Pagodas vanuit een hoger standpunt en deze foto werd ook gebruikt bij de beschrijving van de excursie van vandaag, dus het was wel een beetje een teleurstelling dat we helemaal niet op dat punt kwamen. Blijkbaar kom je hier wel als je de Kew Mae Pan Nature Trail doet.
De volgende stop was bij een marktje dat gerund werd door een lokale Hmong-bergstam. Toen we hier aankwamen, liepen we blijkbaar wat achter op schema want opeens hadden we nog maar 10 minuten om hier rond te kijken, wat echt wel te weinig tijd is voor zo’n markt.
Dan was het tijd voor de lunch. De andere twee koppels uit onze groep kwamen uit Duitsland en spraken dus, begrijpelijk, al de hele dag Duits met elkaar. Tijdens de lunch was dit niet anders en het was voor ons moeilijk om ons in het gesprek te mengen. We hadden bij deze excursie veel minder het gevoel een groep te zijn als twee dagen geleden bij de olifanten. Onze gids had de lunch aangekondigd als het hoogtepunt van de dag, ‘the best lunch you ever had’, maar daar viel toch over te discussiëren. We hebben al lekkerder gegeten in Thailand. Toen we klaar waren, kwam hij de graten van de door ons opgegeten vis oppeuzelen met alle gekraak vandoen. Beetje grappig en onsmakelijk tegelijk.
Na de lunch bezochten we een dorp van de Karen Hill Tribe, niet diegenen met de ringen rond hun nek maar een andere subgroep van deze bergstam. Wij dachten dus dat we uitleg gingen krijgen over hoe deze stam leefde, maar onze gids gaf een uitgebreide uitleg over alle planten en vruchten die we langs de weg konden vinden en in welke gerechten die verwerkt werden. We dachten dat de uitleg over de bergstam nog wel zou volgen. Waarom ga je anders speciaal naar zo’n dorp? We kregen koffie aangeboden die in het dorp gemalen werd en die koffie werd voorgesteld als iets heel speciaals, maar bleek dat de koffiebonen zelf helemaal niet uit Thailand kwamen. Eén meisje in onze groep lustte geen koffie en onze gids bleef maar aandringen dat ze toch echt moest proeven. Ik werd er zelf een beetje ambetant van, als dat meisje nu echt geen koffie lust… De gids vertelde dat we hierna een waterval gingen bezoeken en dat daar ook een wandeling gemaakt kon worden naar de top van de waterval, maar dat ‘we, old people, will stay downstairs‘ waarbij hij naar mij keek. Excuseer?! Oké, we trokken de gemiddelde leeftijd van de groep (gids niet inbegrepen) misschien iets naar boven, maar ik was echt niet zoveel ouder als één van de andere mannen in de groep en bovendien wandelen wij juist graag. Ik was te hard op mijn tenen getrapt om nog vragen te stellen over de Karen Hill Tribe, want uitleg hebben we daar nooit over gekregen. Gelukkig is er altijd Google nog. 😉 Wel heb ik een paar foto’s getrokken van het dorp.
We bezochten de Wachirathan Waterfalls en die waren wel erg mooi. Ik had ondertussen mijn wandelschoenen aangetrokken en Tony en ik waren als eerste boven (ik heb wel gevloekt hoor want ik had het veel te warm, wandelen in dit weer is echt niet mijn ding, maar ik moest en zou als eerste boven zijn 😀 ). Boven was er, behalve een straat, trouwens niets te zien, blijkbaar moest je niet eens zover lopen. Toen we terug naar beneden liepen, was ik dan nog eens voorbij het mooiste uitzichtpunt op de wandeling gelopen en dus kon ik nog een stukje terug naar boven gaan. Het mooiste zicht heb je eigenlijk gewoon van beneden, dus het is niet eens een meerwaarde om de wandeling te doen. Toen we weer beneden waren, was onze gids echt verbaasd omdat hij niet dacht dat wij dit aan zouden kunnen. De gids zelf was uiteraard de hele tijd beneden blijven wachten.
Je merkt waarschijnlijk dat we niet erg positief waren over deze dag. We merken dat we dingen over het algemeen toch leuker vinden als we ze zelf organiseren, maar omdat we geen auto tot onze beschikking hadden, hadden we toch voor een georganiseerde excursie gekozen. Het was misschien leuker geweest als we toch op eigen houtje naar het park waren gegaan en daar de Kew Mae Pan Nature Trail hadden gedaan. Voor deze wandeling van 2,5 km heb je ook wel een gids nodig, maar de uitzichten die je krijgt tijdens deze tocht lijken echt spectaculair.
We reden terug naar Chiang Mai waar we in hetzelfde restaurant als gisteren gingen eten en het eten was er weer heerlijk. Onze tijd in Chiang Mai zit erop. Morgen reizen we verder naar het zuiden van het land.
