Zaterdag 31 maart 2018
Ik ben heel blij dat we nog een dag in Bangkok hadden voor we terug naar huis vlogen. Het was aangenaam om na de vlucht van gisteren niet direct terug in het vliegtuig te moeten stappen en we hebben vandaag nog een toffe dag beleefd. ’s Morgens bezochten we de Chatuchak Weekend Market, een enorm grote markt, grotendeels overdekt. Het was heel leuk om hier even rond te slenteren. We gingen er op tijd naar toe en verlieten de markt weer toen het wat drukker begon te worden.
Toen we deze ochtend van ons hotel naar het metrostation liepen, sprak een Thaise man ons aan. Hij waarschuwde mij dat ik het fototoestel dat rond mijn nek hing goed in ’t oog moest houden omdat er veel diefstallen gebeuren in Bangkok en hij liet ons zijn badge van de Royal Thai Police zien zodat we hem zeker zouden vertrouwen. Toen begon hij vragen te stellen over onze plannen voor de dag en zei hij dat de Chatuchak Weekend Market niet de moeite waard was, maar dat we beter een floating market konden bezoeken. We konden daar wel met een tuktuk heen gaan. Er stond toevallig ook een tuktuk in de buurt. Ik kreeg het gevoel dat dit weer zo’n oplichtingstruc was (je hoort verhalen van tuktuks die je naar een kleermakerswinkel brengen in plaats van rechtstreeks naar jouw bestemming) en ik wilde ook echt naar die weekendmarkt dus we liepen toch verder naar de metro, en de markt was heel leuk om te doen. De metro zelf was ook een ervaring. We waren daar de enige toeristen.
Toen we de markt weer verlieten, namen we de skytrain naar onze volgende bestemming en daar zat plotseling een heel ander soort volk op, wel veel toeristen. De skytrain was wel een aangenaam vervoersmiddel. We bezochten een aantal grote shopping centra zoals Siam Paragon en Siam Discovery en in één ervan lunchten we bij Jamie’s Italian. We hadden hier in Londen al eens gegeten en waren er toen erg enthousiast over. Dat enthousiasme was nu precies iets minder, maar het dessert was wel erg lekker.
Na de lunch staken we de straat over naar het MBK dat vanbinnen soms meer op een markt leek dan op een shopping center met allerlei kleine kraampjes.
Op de terugweg naar het hotel stopten we nog even bij Lumphini Park. We wandelden hier wat rond maar een erg bijzonder park vonden we het niet. Toen we even op een bankje zaten, kreeg ik wel nog een afscheidscadeau in de vorm van een vogelstront op mijn broek.
Er zouden ook varanen zitten in het park en we vonden het al jammer dat we er geen gezien hadden, maar toen we verder liepen naar het hotel, zagen we toch nog een aantal exemplaren, waaronder één die best groot was. Het leek een beetje op een krokodil.
We hadden in Thailand al vaak mini-huisjes zien staan voor een huis, winkel of zelfs hotel met daarop offers zoals bloemen, fruit en drank, maar ik had er eigenlijk nog geen op de foto gezet. Hieronder zie je er eentje die we in de straat van ons hotel tegenkwamen, maar we hebben er eigenlijk veel mooiere gezien. Het idee hierachter is blijkbaar dat er geesten wonen die door die offers tevreden worden gehouden. Op die manier vermijden ze dat de geesten door het grote huis zouden dwalen.
Op de foto rechts zie je ons hotel.
De rest van de namiddag brachten we door aan het zwembad van ons hotel vanwaar we een prachtig uitzicht hadden over de stad.
Om onze huwelijksreis feestelijk af te sluiten, gingen we ’s avonds dineren in Saffron, een restaurant op de 52ste verdieping van ons hotel waar ze verfijnde Thaise gerechten serveren. Het was hier natuurlijk een pak duurder dan ons gemiddelde restaurantbezoek van deze reis, maar in België zou je voor dit soort restaurant nog een pak meer betalen, dus we vonden dat we onszelf nog eens mochten verwennen.
Ik heb me alleen een beetje verkeken op het aperitief. Ik was de kaart nog aan het bekijken toen ze de keuze al kwamen opnemen, dus ik bestelde maar snel het eerste waar mijn oog op viel, een kir royal. Dat lust ik wel graag en dat is nu ook niet overdreven duur in België. Even later kwamen ze met een fles champagne aan tafel. Ze lieten die aan mij zien voor ze de champagne in mijn cocktail schonken. Nu ken ik niets van champagne en vond ik het wel een beetje vreemd dat ze die fles speciaal kwamen tonen, maar ik stelde me er verder geen vragen bij. We merkten wel dat de bediening precies nog beter werd. We werden echt als koning en koningin behandeld, maar dat zal wel normaal zijn in een chique restaurant in Thailand zeker. Op het einde kregen we de rekening gepresenteerd. Mijn glaasje kir royal had omgerekend 55 € gekost!
We konden er gelukkig mee lachen en we hebben sowieso heel hard genoten van het eten dat echt wel speciaal was, zoals je kan zien op de foto’s. Een waardige afsluiter van onze huwelijksreis. Tony merkte wel nog even op dat hij met een dure vrouw was getrouwd: aperitieven van 55 euro en een trouwring die ze zomaar in zee gooit. 😀
