Woensdag 21 maart 2018
Om half 9 deze ochtend werden we aan de receptie van ons hotel verwacht voor de tweedaagse tour in Khao Sok National Park. We hadden enkel onze rugzakken mee, de grote bagage konden we in het hotel achterlaten. Nadat we verschillende andere hotels hadden aangedaan om onze mede-avonturiers op te pikken, zetten we koers naar het Cheow Lan Lake wat toch nog een dik uur rijden was. Onderweg stopten we bij een lokale markt waar we even konden rond kijken en konden ervaren dat hygiëne mbt voedsel in Thailand precies iets anders betekent dan in ons eigen landje. 😉
Aangekomen bij het meer stapten we over op een longtailboot die ons naar de huisjes bracht waar we de nacht gingen doorbrengen. We waren met een groep van 12 personen naar hier gereden en we dachten dat dat onze groep zou zijn voor de ganse excursie, maar toen we op de boot stapten, moest er plots zoveel mogelijk volk op geraken. Hierdoor zaten we niet erg comfortabel en de tocht duurde toch anderhalf uur. Het landschap waar we doorheen voeren, was wel prachtig om te zien, maar na een tijd zat ik zo verkrampt en ik ben sowieso al geen held op bootjes, wat maakt dat ik niet ten volle van de tocht heb kunnen genieten.
Ons ‘hotel’ voor vannacht bestaat uit een drijvend platform met aan beide kanten allerlei drijvende huisjes. Het zag er wel leuk uit, maar toen we hier aankwamen met al die longtailboten waarin ongeveer 60 man had gezeten, was het even heel chaotisch. We hebben er redelijk lang gezeten zonder dat we wisten wat precies de bedoeling was, maar uiteindelijk kregen we dan toch een huisje toegewezen, als één van de laatsten. Toen werd er gezegd dat we even vrije tijd hadden om te zwemmen of te kajakken voordat de lunch geserveerd werd, maar tegen dat wij onze sleutel hadden, schoot er al niet veel tijd meer over.
We waren ook best teleurgesteld dat onze groep uit 60 man bestond terwijl wij oorspronkelijk dachten dat we met z’n twaalven gingen zijn. Lekker tot rust komen in de natuur bleek dus niet echt tot de mogelijkheden te behoren.
We besloten toch om nog snel ons zwemgerief aan te trekken en even het water in te springen en dat was echt zalig. Het water was heerlijk van temperatuur en zeg nu zelf, een mooier zwembad dan dit vind je toch niet snel.
Tijdens de lunch was er een man in een longtailboot komen aanvaren die ijs verkocht. Ik had wel zin in een ijsje en toen ik stond aan te schuiven, vroeg het meisje voor mij of er ook chocoladesaus was. De Thaise man knikte instemmend, wees naar de fles chocoladesaus en zei: “up to me”. Dat vonden de paar Thaise dames die erbij stonden zó hilarisch, “up te ME, no, it’s up to YOU, hahaha” dat we met z’n allen in de lacht schoten. Echt waar, als je in Thailand op reis gaat en je lacht niet, dan moet je toch wel echt een zuurpruim zijn. 😀
Na de lunch was het tijd voor een jungle activiteit. We wisten van tevoren dat er drie mogelijkheden waren en dat de gidsen zelf gingen beslissen welke activiteit we gingen doen. Op het afgesproken uur stonden we dus klaar om te vertrekken en toen gaf onze gids nog even de wijze raad mee dat we tot onze nek in het water zouden staan in een grot en dat we daar dus best op voorzien waren. Dat waren we dus natuurlijk niet. We kregen dan nog even de tijd om terug ons zwemgerief onder onze kleren aan te doen en de gids raadde aan om onze rugzak maar gewoon achter te laten. Ik wilde nog graag mijn gsm meenemen in een plastic zak om foto’s te kunnen trekken, maar wegens de raad van de gids lieten we die toch ook maar achter.
Nu wandelen wij graag in de natuur, maar een jungletocht met 60 man is niet direct ons idee van een leuke wandeltocht. Zo’n drukte zorgt toch voor een heel andere ervaring. Toen bleek nog dat iedereen wel gsm’s of go pro’s mee had om foto’s te trekken en ik vond het dus helemaal jammer dat ik mijn gsm niet bij had, zeker toen we bij de ingang van de grot kwamen want die was echt prachtig om te zien.
Er werd gezegd dat de mensen die mee de grot in gingen best geen schrik hadden voor spinnen, maar ik besloot om me niet te laten kennen. We kregen allemaal een lichtje mee en toen gingen we de grot binnen. We hebben effectief (enorm!) grote spinnen gezien, maar ik heb een beetje de struisvogeltechniek toegepast en die gewoon genegeerd (wat niet zo makkelijk is als jouw man naast jou loopt te roepen: “kijk naar die grote spin, wow, zo groot, echt, kijk!” 😀 ). Los daarvan was de tocht door de grot enorm LEUK! De grot was best lang en regelmatig liepen we door het water. Tegen het einde stonden we effectief tot onze nek in het water dus de gids had zeker niet gelogen. We vonden dit best een avontuurlijk uitstapje. In Amerika zou zoiets niet mogelijk zijn zonder vooraf honderden waarschuwingen naar jouw hoofd geslingerd te krijgen, maar hier gebeurt het gewoon. En wat vonden we het plezant! Bovendien werd er buiten de grot ook goed doorgestapt en niet getreuzeld, wat we ook wel tof vonden. De jungle zelf was heel mooi om te zien. Alleen heb ik dus geen foto’s. Ik vraag me zelfs een beetje af of ik uiteindelijk niet meer genoten heb omdat ik niet constant bezig was met het trekken van foto’s. 😉
Tijdens de terugtocht naar de huisjes begon het te regenen en later ook te onweren. Het had wel iets gezellig om vanonder een afdak naar het onweer in de jungle te kijken.
Als avondeten kregen we lekkere vis voorgeschoteld en we raakten aan de praat met een Frans koppel dat samen met ons in de auto had gezeten en ook zij waren teleurgesteld dat we met zo’n grote groep op stap waren. We waren dus niet alleen. We hebben ons er even moeten overzetten, maar uiteindelijk hebben we beslist om het te nemen zoals het is en de dingen gewoon over ons heen te laten komen en dan konden we er best nog wel van genieten. We zitten hier dan ook in een prachtige omgeving.
