Dinsdag 27 maart 2018
Oorspronkelijk zouden we enkel vandaag in de hotelkamer met privé zwembad verblijven en ik had dan ook gedacht om er een rustdag van te maken zodat we hier optimaal van konden genieten. Nu zijn rustdagen niet zo ons ding (na een tijd beginnen we ons toch te vervelen) en omdat we nu dan toch vier nachten in deze kamer hadden, maakte het ook niet meer zoveel uit. We begonnen de dag met uitslapen en een plons in het zwembad.
Rond de middag gingen we naar de receptie om onze mogelijkheden voor de komende dagen te bekijken. Zo wilden we bijvoorbeeld een paar mooie eilandjes in de buurt bezoeken. Het feit dat Koh Ngai, Koh Kradan en Koh Mook hier niet zo ver vandaan liggen, was één van de redenen geweest om Koh Lanta als overnachtingsplaats te kiezen. We voelden er echter niet veel voor om met een excursie mee te gaan waarbij je samen met tientallen anderen op een eiland gedropt wordt om na een korte tijd weer verder te moeten naar het volgende eiland, dus we vroegen naar de mogelijkheid om een privé boot te charteren. Toen we eergisteren Koh Poda op die manier bezochten, was dat goed meegevallen van prijs maar hier viel dat dik tegen. Toch maar meegaan met zo’n groepsexcursie dan? Daar hadden we eigenlijk echt geen zin in en ik had op het moment toch al niet zo’n positief gevoel bij paradijselijke eilanden, na het eiland dat mijn trouwring opslokte. We besloten dan ook om deze uitstap maar te vergeten.
Wel informeerden we naar de mogelijkheid om een scooter te huren en zo reden we even later het hotel uit op een mooie rode scooter. Ik heb hier absoluut geen ervaring mee dus Tony reed en ik zat bij hem achterop. We besloten om naar het Lanta Animal Welfare te gaan omdat dat maar een 20 minuutjes rijden was (als je niet verkeerd rijdt natuurlijk wat we uiteraard wel deden) en zo konden we de scooter wat gewoon worden. Man, wat had ik schrik! Als passagier heb je natuurlijk totaal geen controle en je zit zo onbeschermd op dat ding. Ik had de hele tijd schrik dat we gingen vallen. Geen ontspannen ritje dus voor mij. Tony vond het wel oké.
Lanta Animal Welfare is een dierenasiel op Koh Lanta. Zij proberen zoveel mogelijk honden en katten te steriliseren en vangen de dieren op die ze om één of andere reden niet op straat kunnen laten (door ziekte of een onveilige situatie). Toen wij er waren, zat het asiel al overvol dus ze kunnen niet alle straatdieren opvangen. De dieren in het asiel worden geplaatst en vaak zijn het mensen buiten Thailand die de beestjes adopteren. In december 2017 openden ze Kitty City, waar de straatkatten worden opgevangen. Je kan hier de katten komen knuffelen, het asiel sponsoren door een drankje te nemen of een hangslot te kopen om te versieren en er worden ook rondleidingen gegeven om de werking van het asiel te tonen. Het asiel draait volledig op vrijwilligers en er zijn veel mensen van buiten Thailand die hier een paar weken of maanden mee draaien.
Rond 15 uur waren we terug in het hotel en dat was nog op tijd voor de afternoon tea wat ik wel graag eens wilde doen. Alleen werden de hapjes niet meer aangevuld, terwijl de afternoon tea toch tot 16 uur zou duren. We zagen lekkere dingen op tafel staan bij de mensen naast ons die niet werden opgegeten en waar wij eigenlijk wel graag van hadden geproefd. Dat stak dus een beetje onze ogen uit. Ik heb wel een paar speciale hapjes gegeten, maar echt een hoogvlieger was dit niet.
We doken nog even in ons zwembad en ’s avonds zijn we in de Reggae Bar een hapje gaan eten onder het genot van een cocktail en de zonsondergang (de cocktail was overigens absoluut niet lekker, maar het oogt wel mooi 😉 ).
