Dinsdag 13 maart 2018
Onze tijd in Dubai zit erop. Ik zie ons hier nog wel terugkomen. Dubai ligt ideaal voor een tussenstop op weg naar verdere oorden (zeker als je met Emirates vliegt) en er valt genoeg te beleven. Vandaag vliegen we verder naar de eigenlijke bestemming van onze huwelijksreis, Thailand, maar voordat het zo ver is, wil ik nog even een paar autootjes met je delen die we tijdens onze twee dagen in Dubai zijn tegengekomen.
Op weg naar de luchthaven probeerde onze taxichauffeur ons op te lichten. Ik had gelezen dat je in Bangkok altijd moet vragen om op de meter te rijden, maar ik wist niet dat je daar in Dubai dus ook voor moest oppassen. We waren net vertrokken naar de luchthaven toen Tony opmerkte dat hij de meter niet zag lopen. Onze chauffeur zei dat dit geen probleem was en hij noemde het bedrag dat we zouden moeten betalen, wat twee keer zo duur was als tijdens onze rit van de luchthaven naar het hotel. We gingen dus niet akkoord en vroegen nogmaals om de meter op te zetten. De chauffeur antwoordde bevestigend, maar even later zagen we de meter nog steeds niet lopen. Toen Tony er opnieuw iets van zei, zette de chauffeur de meter dan toch aan, dik tegen zijn goesting. Een vriendelijk woord kon er toen niet meer af, ook niet toen we hem bij aankomst alsnog een fooi gaven. Dit zijn toch echt dingen die je nadien een ambetant gevoel geven, heel jammer.
Rond 20u plaatselijke tijd landden we op de luchthaven van Bangkok. Het is hier weer drie uur later dan in Dubai. Nadat we een aantal euro’s hadden omgewisseld voor baht (dit zou goedkoper zijn op de luchthaven) en voor de eerste maal deze vakantie de 7-Eleven een bezoekje hadden gebracht, namen we een taxi naar het hotel. Dit was nog ongeveer een uur rijden. Uiteraard vroegen we deze keer direct om de meter aan te zetten, maar deze taxichauffeur was heel vriendelijk en zette zonder problemen de meter op. Hij gaf tijdens de rit ook veel uitleg over Bangkok en vertelde ons onder andere hoe je in het Thais China en Japan zegt (klonk iets als Chien en Jepoen). Hij vond dat zelf zo enorm grappig dat hij dat vijf keer herhaalde en er maar hardop bleef om lachen. Dat werkte zo aanstekelijk dat wij ook mee in de lach schoten. Noemen ze Thailand daarom the ‘Land of Smiles’? 😉
Toen we hem vertelden wat we zoal van plan waren in Bangkok, gaf hij ons direct allerlei tips en wou hij nog wel langs even de tempels rijden die het dichtst bij ons hotel lagen. Nu kregen we wel het gevoel dat hij op die manier extra meters kon rijden waarvoor we extra moesten betalen, maar hij deed dit op zo’n vriendelijke manier en we vonden het ook wel handig om al te weten waar we morgen exact moeten zijn. Een taxirit is hier trouwens helemaal niet duur. We hebben uiteindelijk 500 baht betaald (fooi inbegrepen) voor een rit van ongeveer 35 km, dat is ongeveer € 13! Vorig jaar in Wenen betaalden we nog € 50 voor een ritje van 20 km. De chauffeur toonde ons de ingangen van de tempels die we morgen willen bezoeken en hij liet ons zien waar we de ferry op konden stappen naar de Wat Arun aan de overkant van de Chao Phraya Rivier.
Toen we bij ons hotel arriveerden, werden we heel vriendelijk begroet met Sawadee Ka en werden onze koffers ons direct uit handen genomen. We gaan nog even moeten wennen aan hoe behulpzaam/gedienstig de Thai zijn. Onze kamer was mooi versierd voor onze huwelijksreis, een beetje jammer om dit af te breken, maar we wilden toch wel op tijd ons bed inkruipen. Morgen willen we immers vroeg opstaan om de hitte en het volk wat voor te zijn.
